ارتباط گلیادین ها و شاخص های کیفیت نانوایی در ارقام گندم زمستانه و بهاره شمال غرب کشور و مقایسه با ارقام اصلاح شده

تعداد 165 رقم بومی گندم از شمال غرب کشور در قالب دو طرح آزمایشی بهاره و پاییزه در ایستگاه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. در این آزمایش ها ضمن حذف ناخالصی های آشکار و تکثیر بذر در شرایط یکنواخت، تیپ رشدی 104 توده بومی شناسایی شد و نمونه هایی به صورت تک خوشه از آنها برداشت گردید. حداقل سه نمونه از این ارقام، به همراه 44 رقم اصلاح شده گندم با روش a-page تجزیه شدند. از بذر تکثیر شده در شرایط یکسان مزرعه ای برای تعیین کیفیت نانوائی از طریق شاخص هایی که به مقدار بذر کم نیاز دارند (حدود 50 گرم)، مانند سختی دانه، درصد پروتئین، درصد جذب آب توسط آرد، حجم قرص نان، رسوب زلنی و حجم رسوب sds استفاده گردید. همه گلیادین ها در ارقام بومی و اصلاح شده چند شکلی نشان دادند. تعداد نوار گلیادین در ارقام بومی زمستانه (34/1 ± 28) به شکل معنی داری بیشتر از ارقام اصلاح شده زمستانه (89/0±21) بود. در حالی که میانگین تعداد گلیادین در ارقام بومی بهاره (21/1±25) با ارقام اصلاح شده بهاره (33/1 ± 26) اختلاف معنی دار نداشت. میانگین شاخص های کیفیت در ارقام اصلاح شده بیشتر از ارقام بومی بود ولی فقط میزان سختی دانه و جذب آب در این دو گروه اختلاف معنی دار نشان دادند (05/0p